“Aerodynamic” is het tweede nummer en de single van het tweede studioalbum van Daft Punk, Discovery. Het nummer valt op door zijn vierendertig seconden durende gitaar-tikkende solo, waarna alle muziek wegvalt en de gitaarsolo speelt, met veel gebruik van arpeggio’s.
De effecten die voor het tikken werden gebruikt, waren een treble-booster en een kleine vertraging. De eerder gebruikte is slechts een envelopfilter.
Het nummer was de tweede single van Discovery.
Het nummer werd op Daft Club geremixed door Slum Village en Daft Punk zelf. De remix van Daft Punk heeft een lengte van 6:11.
De B-side track “Aerodynamite” zou later ook op Daft Club verschijnen.
Zoals alle nummers van het album Discovery, is de videoclip voor “Aerodynamic” een scène uit de film Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem, die geen dialoog bevat, maar eerder nummers van Discovery gedurende de hele film.
De muziekvideo is een vervolg op de muziekvideo van “One More Time”. Het begint met gemaskerde mensachtige soldaten die de band en het publiek bewusteloos slaan met gifgas. Arpegius weet te ontsnappen en de troepen achtervolgen hem totdat hij wordt neergeschoten met een gifpijl. De vier bandleden worden in pods gestopt en naar het hoofdschip erboven gestuurd.
Daft Punk was een Frans house- en electroduo bestaande uit Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo. Samen met artiesten als Laurent Garnier en Motorbass zijn ze pioniers van de Franse dancemuziek. Daft Punk behoort samen met hen tot de vernieuwers van housemuziek van de late jaren 90 en is de groep die de ‘French Touch’-house populair maakte.
Op 22 februari 2021 kondigde het duo aan dat Daft Punk gestopt is.
Around the World is een lied van het Franse duo Daft Punk. Het staat op hun eerste album Homework uit 1997. Het werd een grote hit in clubs over de hele wereld. De videoclip werd gemaakt door Michel Gondry, de regisseur van Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Het lied stond in 1997 vijf weken in de Nederlandse Top 40 en bereikte als hoogste positie de 21ste plaats.
De videoclip werd gemaakt door Michel Gondry. Volgens eigen zeggen probeerde hij de choreografie en de muziek samen te brengen. Hij vond dat videoclipchoreografie tot dan toe vooral als beeldvulling werd gebruikt en wilde een clip maken waarin de dansers de instrumenten uitbeeldden.
De clip laat een rond platform zien, waarop vier mummie-vrouwen synchroon dansen op het ritme van de bas. Rond het platform lopen drie ringen: de eerste vlak, de tweede met een trappengedeelte aan de achterzijde en de derde weer vlak, maar aan de achterkant omhoog lopend. Daar op lopen vier reuzen, vier skeletten, vier vrouwen in badpakken (door Gondry ‘Disco Girls’ genoemd) en vier robots. Op de achtergrond is een patroon van in kleur veranderende cirkels te zien. De videoclip voor Around the world is ondanks de complexe choreografie in één take opgenomen[1].
Volgens Gondry’s beschrijvingen vertegenwoordigen ze elk een element uit de muziek: de robots voor de mechanische stem, de reuzen voor de basgitaar, de ‘disco girls’ voor het keyboard, de skeletten voor de gitaren en de mummies voor de drums.
Daft Punk was een Frans house- en electroduo bestaande uit Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo. Samen met artiesten als Laurent Garnier en Motorbass zijn ze pioniers van de Franse dancemuziek. Daft Punk behoort samen met hen tot de vernieuwers van housemuziek van de late jaren 90 en is de groep die de ‘French Touch’-house populair maakte.
“Harder, Better, Faster, Stronger” is een nummer van het Franse muziekduo Daft Punk. Het nummer werd uitgebracht op hun album Discovery uit 2001. Op 13 oktober van dat jaar werd het nummer uitgebracht als de vierde single van het album.
“Harder, Better, Faster, Stronger” is geschreven en geproduceerd door Daft Punk-leden Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo. Ook Edwin Birdsong wordt genoemd als schrijver, aangezien het nummer een sample bevat van zijn nummer “Cola Bottle Baby”. Het nummer bevat robotische zang van Daft Punk.
“Harder, Better, Faster, Stronger” bereikte de zeventiende plaats in de hitlijsten in hun thuisland Frankrijk, terwijl in het Verenigd Koninkrijk de 25e positie werd behaald. In Nederland en Vlaanderen kwam het niet in de hitlijsten terecht, alhoewel in Vlaanderen de achtste plaats werd behaald in de tiplijst voor de Ultratop 50. In 2007 verscheen een liveversie van het nummer op het album Alive 2007, welke op 15 oktober van dat jaar werd uitgebracht als single. In 2009 won deze versie een Grammy Award in de categorie Best Dance Recording.
In de geanimeerde videoclip van “Harder, Better, Faster, Stronger” zijn de vier karakters die op de hoes van de single verschenen te zien in een elektronische faciliteit. Zij worden door machines getransformeerd in echte mensen. De clip werd eerst uitgebracht als video ter promotie van de single en verscheen in 2003 ook in de film Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem, dat dient als visualisatie van het album Discovery. De videoclip van de liveversie bevat beelden die door het publiek waren gefilmd en is geïnspireerd door de concertfilm Awesome; I Fuckin’ Shot That! van de Beastie Boys.
Een sample van “Harder, Better, Faster, Stronger” is prominent aanwezig in het nummer “Stronger” van Kanye West. Samen met Daft Punk bracht hij dit nummer ten gehore tijdens de Grammy Awards van 2008. Bandlid Guy-Manuel de Homem-Christo verklaarde later dat “Stronger” “geen samenwerking in de studio was, maar de vibe van de muziek die wij maken kwam onafhankelijk samen in wat [West] met het nummer deed.” Over de liveversie verklaarde hij dat het “vanaf de start een echte samenwerking was. We deden het echt hand in hand.” Andere coverversies en remixen van het nummer zijn gemaakt door onder anderen Neil Cicierega en Diplo. Daarnaast kwam het nummer voor in de trailer van de film Ralph Breaks the Internet.
“One More Time” is een nummer van het Franse muziekduo Daft Punk. Het nummer verscheen op hun album Discovery uit 2001. Op 30 november 2000 werd het nummer uitgebracht als de eerste single van het album.
“One More Time” is geschreven door de leden van Daft Punk in samenwerking met Romanthony, die ook de geautotunede vocalen op het nummer verzorgde. Volgens bandlid Guy-Manuel de Homem-Christo werd hij gekozen omdat “we dachten dat de funkiness van zijn stem bij de funkiness van de muziek paste.” Het nummer was in 1998 al afgerond, maar bleef volgens de leden “op de plank liggen” totdat het in 2000 als single werd uitgebracht.
Bandlid Thomas Bangalter reageerde op een vraag over de effecten in het nummer met: “Veel mensen klagen over muzikanten die Auto-Tune gebruiken. Het herinnert me aan het eind van de jaren ’70 toen Franse muzikanten probeerden om de synthesizer te verbannen… Wat zij niet zagen, was dat je die hulpmiddelen op een nieuwe manier kon gebruiken in plaats van dat zij de instrumenten die daarvoor kwamen te vervangen.”
De single-uitgave van “One More Time” bevat een versie van het nummer die acht minuten duurt, met meer tekst die niet op de albumversie te vinden is. Een “unplugged”-versie van het nummer werd uitgebracht op het remixalbum Daft Club uit 2003. Een korte radioversie van het nummer is te vinden op het compilatiealbum Musique Vol. 1 1993–2005. Een liveversie van het nummer, in combinatie met de opvolgende single “Aerodynamic”, is te vinden op het album Alive 2007.
“One More Time” werd een grote hit in Europa; in hun thuisland Frankrijk kwam het op de eerste plaats terecht. Ook in Canada werd het een nummer 1-hit, maar in de Verenigde Staten kwam het in de Billboard Hot 100 niet verder dan de 61e plaats. Wel behaalde het daar de eerste plaats in de Dance Club Songs-lijst en de Hot Dance Singles Sales-lijst. In het Verenigd Koninkrijk behaalde het nummer de tweede plaats. Het debuteerde tevens op de eerste plaats in de Europese hitlijst, wat op dat moment slechts de zesde single was die dit presteerde. In Nederland kwam het nummer tot de elfde plaats in de Top 40 en de veertiende plaats in de Mega Top 100, terwijl in Vlaanderen de zesde plaats in de Ultratop 50 werd behaald. Daarnaast zette de website Pitchfork het nummer op de vijfde plaats in hun lijst met de vijfhonderd beste nummers uit de jaren ’00 van de 21e eeuw. Het tijdschrift Rolling Stone zette het op de 33e plaats in hun lijst met de honderd beste nummers uit het decennium en zette het tevens op plaats 307 in hun lijst “The 500 Greatest Songs of All Time”.
In de videoclip van “One More Time” komen beelden voor die in 2003 ook gebruikt zouden worden in de animefilm Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem, dat dient als visualisatie van het album Discovery. In de clip speelt een popband met mensachtige blauwe aliens het nummer voor een publiek op hun thuisplaneet, terwijl een vijandige troep de planeet aanvalt. Het nummer is tevens gebruikt in de televisieseries Daria en Veronica Mars en in de computerspellen Boogie en SingStar.
Het is geen understatement om te zeggen dat Daft Punk, die vandaag hun split aankondigde, een van de meest invloedrijke elektronische acts aller tijden is. Sinds hun debuutalbum ‘Homework’ uit 1997 instant hits voortbracht, waaronder ‘Around the World’, ontwikkelden Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo het geluid van Franse house internationaal. En het Parijse paar werd al snel wereldberoemd om hun nu iconische uitingen van anonimiteit.
Ze werden gesampled door Kanye West op ‘Stronger’; verscheen volledig gemaskeerd op een surrealistische GAP-advertentie; werkte samen met The Weeknd en sleepte een Album of the Year-prijs in de wacht bij de Grammy’s van 2014 voor de ‘Random Access Memories’ van 2013, met samenwerkingen met Nile Rodgers en Pharrell Williams. Meer onvoorspelbaar was dat ze ook de soundtrack van de Disney-film Tron: Legacy speelden. En dat is zonder zich te verdiepen in hun talloze iconische muziekvideo’s die ook de game op het gebied van visuals hebben veranderd.
Na 28 jaar de muziekwereld te hebben veranderd, kondigden ze de splitsing aan met een video van acht minuten genaamd Epilogue, het paar te zien in de woestijn met hun kenmerkende futuristische helmen. Als een van hen op een knop drukt, gaat er een explosie af en wordt het scherm zwart. De video eindigt met een paar robothanden naast de data 1993-2021. Een passend einde.
Ter ere van hun ongelooflijke nalatenschap zijn hier 10 van de beste Daft Punk-nummers ooit.
Daft Punk – ‘Da Funk’ (1995)
Een van de eerste nummers die halverwege de jaren 90 de naam Daft Punk stratospheric stuurde, ‘Da Funk’ is een eindeloos herspeelbaar stukje geschiedenis van de popcultuur dat over nog eens 100 jaar nog steeds relevant zal zijn. Het met zuur doordrenkte instrumentale nummer, dat algemeen wordt beschouwd als een van de houseklassiekers uit de jaren negentig, is een hardrocknummer vermomd als een enorme dance-banger. Een indrukwekkende prestatie die hen op weg zette naar genre-versmeltende grootsheid.
Daft Punk – ‘Around The World’ (1997)
Door de werelden van disco, funk en electro te versmelten en een nieuw tijdperk van dansmuziek in te luiden, bewijst deze lyrisch simplistische oorworm – die voortbouwde op het momentum van hun doorbraakhit ‘Da Funk’ – dat als je een geweldige pulserende beat en een pakkende stem die je niet uit je oren kunt halen, meer dan zeven minuten naar vrijwel hetzelfde luisteren is eerder een genot dan een uitgesponnen karwei. Tweeënhalf decennia later blijft dit hoogtepunt van hun ‘Homework’-album een van hun meest memorabele nummers, net als de iconische video.
Daft Punk – ‘One More Time’ (2000)
Het ultieme feestlied, deze direct herkenbare knaller en opvallender van hun ‘Discovery’ album klinkt vandaag net zo massief als toen het 21 jaar geleden werd uitgebracht. Er is gewoon iets dat de juiste plekken raakt: zodra de onmiddellijk opbeurende beat begint, leveren de robots een stukje elektro-euforie dat aantoonbaar niet is verslagen. De culturele impact ervan kan ook niet worden onderschat: sinds de landing rond de eeuwwisseling heeft dit stukje dance-pop-perfectie het publiek over de hele wereld wild laten dansen en zingen uit hun longen.
Daft Punk – ‘Harder, Better, Faster, Stronger’ (2001)
Een van hun meer speelse en experimentele nummers, dit ‘Discovery’-hoogtepunt, gebruikte een alles-behalve-de-keuken-gootsteen-aanpak. Het is gemakkelijk voor te stellen dat de gemaskerde robots ontzettend veel plezier beleven aan het sleutelen aan de productie van deze, waarbij de toonhoogte van de vocalen op een miljoen verschillende manieren wordt verschoven en meerdere sonische lagen aan hetzelfde nummer worden toegevoegd. Het nummer zou het werk van Daft Punk introduceren bij een nieuw publiek van hiphopfans toen Kanye het sampelde.
Daft Punk – ‘Digital Love’ (2001)
Hier is een regelrecht liefdeslied vol verlangen en verlangen. Je herinnert het je ook nog van de rare GAP-televisiereclame waarin beide leden van Daft Punk dansen met Juliette Lewis terwijl ze hun robothelmen en handschoenen dragen, evenals GAP-spijkeroverhemden en -jeans. Geniale marketing. Voor de nostalgiefans die er zijn, werd het ook door Nokia gebruikt voor een commercial van de Nokia 5300.
Daft Punk – ‘Technologic’ (2005)
Ontleend aan hun album ‘Human After All’ uit 2005, is ‘Technologic’ de klassieke Daft Punk: volledig gericht op de dansvloer en vol robotherhaling, hun samensmelting van een irritante maar onontkoombare kinderlijke vocale, pulserende housebeats en vocoder-funk. En wie zou de griezelige videoclip kunnen vergeten die, met zijn liploze animatronische pop, de bizarre-o-meter op 11 zette.
Daft Punk – ‘Robot Rock’ (2005)
Hoewel het van hetzelfde album komt, is ‘Robot Rock’ een totale parallel met ‘Technologic’: rijdend op een enorme gitaarriff die knarst naast gesyncopeerde drums en een kenmerkende gerocodeerde robotzang, is het een onmiskenbaar volkslied van stadionformaat dat afwijkt van hun oorsprong in house en techno.
Daft Punk – ‘Get Lucky’ (2013)
Een hybride van hun kenmerkende gerobotiseerde electro met old school disco grooves, ‘Get Lucky’ introduceerde het Franse duo bij een poppier publiek. Samen met de funky frontman Nile Rodgers van Pharrell en Chic domineerde de zomerse hit radio-afspeellijsten, club-dj-sets en de hitlijsten voor het beste deel van een jaar. Het was onmogelijk om het nummer uit je hoofd te krijgen en behoort terecht tot hun grootste bijdragen aan de popmuziek.
The Weeknd feat. Daft Punk, ‘Starboy’ (2016)
Niemand had een samenwerking kunnen voorspellen tussen de breedbeeld R & B-ster The Weeknd en de gemaskerde Fransen, maar de stap van Abel Tesfaye in hun ongeremde genre-versmeltende universum zorgde voor een passende opening voor zijn gelijknamige album uit 2016. De subtiele, humeurige, gesyncopeerde productie bracht het duo in een meer minimalistische richting.
The Weeknd feat. Daft Punk, ‘I Feel It Coming’ (2016)
Een totaal contrast met hun werk op ‘Starboy’, en in dezelfde geest als hun discovlekke productie op ‘Get Lucky’, toonde dit ingetogen radiodominerende album closer een totaal andere kant van The Weeknd en bewees dat Daft Punk kon maken iets dansbaars zonder er alles voor over te hebben. Een instant-pop soulklassieker.
Het in Parijs geboren elektronische muziekduo Daft Punk bestaat niet meer. De groep, bestaande uit de Franse muzikanten Guy-Manuel de Homem-Christo en Thomas Bangalter, bevestigde het uiteenvallen met een video van acht minuten met de titel ‘Epilogue’, een fragment uit hun sciencefictionfilm Electroma uit 2006, volgens Pitchfork, die ook het nieuws bevestigde met Publicist van Daft Punk.
Daft Punk werd opgericht in 1993 in Parijs en zou een monumentaal effect hebben op de opkomende house- en technoscènes van Europa en later alle popmuziek over de hele wereld, met historische albums zoals Homework uit 1997 en Discovery uit 2001 en singles als ‘Around the World ‘en’ One More Time ‘.
Een hoogtepunt in de vroege carrière van Daft Punk was de anime-film Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem. Het vertelde een gevisualiseerd verhaal van hun album Discovery in samenwerking met de legendarische Japanse studio Toei Animation en mangakunstenaar Leiji Matsumoto.
Het duo werd in de jaren 2000 steeds ongrijpbaarder toen ze zich terugtrokken achter hun kenmerkende robothelmen en nauwelijks openbare optredens en nog minder interviews gaven. Hoewel zelfs toen ze de productie van vervolgalbums na Human After All uit 2005 stopten, bleef Daft Punk relevant door vooruitstrevende infusies van dansmuziek in de reguliere cultuur.
Ze gaven “Harder, Better, Faster, Stronger” een licentie aan rapper Kanye West voor zijn single “Stronger” uit 2007, en het duo zette het Coachella Music Festival op de kaart met een absurd, duur en onvergetelijk optreden het jaar ervoor toen ze hun debuut maakten. nu-iconische piramide-fase. Ze produceerden ook hun eerste filmscore met de Tron: Legacy-soundtrack in 2010.
In 2013 bracht Daft Punk Random Access Memories uit, een album gewijd aan live-instrumentatie en de Amerikaanse roots van funk en disco. Het won talloze Grammy Awards en bevestigde Daft Punk als legendes van genre-blending popmuziek. Het zou hun laatste album zijn.