Somebody to Love is een muziekstuk geschreven door Freddie Mercury, zanger van de popgroep Queen. Het stond oorspronkelijk op het in 1976 uitgebrachte album A Day at the Races en kwam in hetzelfde jaar uit als single.
Net zoals Bohemian Rhapsody, dat in 1975 was verschenen, heeft dit nummer verschillende vocale lagen. Bandleden Freddie Mercury, Roger Taylor en Brian May namen hun zangpartijen meermalen op om zo de indruk van een 100-koppig gospelkoor te wekken.
Queen – Somebody To Love Video
Na het overlijden van Freddie Mercury vond op 20 april 1992 het Freddie Mercury Tribute Concert plaats. Op dit concert brachten verschillende artiesten een nummer van Queen ten gehore, daarbij begeleid door de drie overgebleven bandleden. De uitvoering van Somebody to Love door George Michael werd door critici gezien als een van de beste optredens van de avond. Een jaar na het concert kwam een ep uit, getiteld Five Live, met onder meer dit nummer. In Nederland werd naast deze ep Somebody to Love ook als single uitgebracht en het bereikte de vijfde plaats in de Top 40 en de zesde plaats in de Mega Top 50. Het nummer is terug te vinden op de verzamelalbums Greatest Hits III (van Queen) en Ladies & Gentlemen: The Best of George Michael.
Queen & George Michael – Somebody to Love (The Freddie Mercury Tribute Concert)
Radio Ga Ga is een single uit 1984 van de Britse rockgroep Queen, geschreven door drummer Roger Taylor. De single is eind 1983 opgenomen in The Record Plant te Los Angeles, Californië (in de Verenigde Staten). Het is het openingsnummer van het album The Works uit 1984. Tevens staat het nummer op de verzamelaar Greatest Hits II. De plaat werd wereldwijd een enorme hit en bereikte in onder meer thuisland het Verenigd Koninkrijk de nummer 1 positie in de UK Singles Chart. In de Verenigde Staten, waar de plaat is opgenomen, bereikte de plaat slechts de 16e positie in de Billboard Hot 100.
In Nederland was de plaat op maandag 23 januari 1984 AVRO’s Radio en TV-Tip op Hilversum 3 en werd een gigantische hit.
De plaat bereikte de nummer 1 positie in zowel de Nederlandse Top 40 als de TROS Top 50. In de Europese hitlijst op Hilversum 3, de TROS Europarade, bereikte de plaat eveneens de nummer 1 positie. In de Nationale Hitparade werd de 2e positie bereikt. In België bereikte de single in zowel de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30.
De plaat gaat over de toename van de populariteit van de televisie, ten koste van die van de radio. Taylor vond voor deze single onder andere inspiratie in de plaat Video Killed the Radio Star van The Buggles uit 1980. In eerste instantie was het nummer bedoeld voor een soloalbum, en is het geschreven met een synthesizer en drumcomputer. Maar de overige bandleden zagen potentie in het nummer, John Deacon schreef een baslijn en Freddie Mercury polijstte het nummer verder. Bij de opnames was, naast de vier bandleden, ook Fred Mandel aanwezig. Hij heeft de ‘synthbas’ geprogrammeerd, alsmede de Roland VP330+ vocoder.
Naast een groot single succes, was het nummer live ook een publieksfavoriet. Tijdens het refrein deed het publiek de handklapbewegingen zoals ze in de videoclip gedaan werden, massaal na (handen boven hoofd, twee keer klappen, handen terug boven hoofd). De videoclip bevat beelden van de door Giorgio Moroder bewerkte klassieke film Metropolis. Leden van de Queen-fanclub vormden de figuranten die in de clip de handklap-scène uitvoerden. Op het Freddie Mercury Tribute Concert werd het nummer vertolkt door Paul Young. In 2004 werd het nummer gecoverd door Electric Six. Lady Gaga heeft aangegeven haar artiestennaam aan dit nummer te ontlenen.
Bohemian Rhapsody is een stuk in rapsodische vorm van de Britse muziekgroep Queen. Het verscheen op het album A Night at the Opera uit 1975. Het was een wereldwijde hit voor de groep in 1975/1976 en de heruitgave in 1991 werd ook een hit. Het wordt algemeen beschouwd als een van de succesvolste popnummers aller tijden.
Over de precieze betekenis van de weinig samenhangende tekst is weinig duidelijk; zanger en schrijver Freddie Mercury hield er niet van om in interviews zijn teksten uit te leggen. Er is wel geopperd dat Goethes beroemde werk Faust een belangrijke bron van inspiratie heeft gevormd.
De tekst bevat filosofische elementen. Meteen in de intro wordt de vraag gesteld of het leven zoals wij dat ervaren echt is (“Is this the real life? Is this just fantasy?”), waarna wordt geconcludeerd dat er aan de realiteit geen ontsnappen mogelijk is.
Vervolgens lijkt het te gaan om een jongen uit een arme familie die terechtstaat wegens het doodschieten van een man, en mogelijk geëxecuteerd wordt. De jongen beseft dat hij zijn leven, dat nog maar net was begonnen, vergooid heeft en dat niemand nog van hem houdt.
Het opera-gedeelte bevat veel religieuze toespelingen; zo wordt hier Beëlzebub genoemd en komt de Arabische spreuk Bismillah (“in naam van God”) voor. De tekst bevat verder enkele verwijzingen naar de operawereld. De naam Scaramouche wordt genoemd, evenals Figaro uit Il barbiere di Siviglia van Rossini. Verder wordt de 16-eeuwse geleerde Galileo Galilei aangeroepen, die door de Kerk werd vervolgd. Mogelijk verwijst dit zowel naar de hoofdpersoon uit Faust als naar het thema homoseksualiteit, waar Mercury graag acceptatie voor wilde.
Aan het eind wordt enkele malen de tekst “nothing really matters” herhaald. Ook de regel “Anyway the wind blows” is opnieuw te horen, net als aan het begin van het lied.
Don’t stop me now is een nummer van de Britse rockband Queen. Het nummer staat op het Queenalbum Jazz. Het is geschreven door zanger Freddie Mercury en opgenomen in augustus en september 1978 in Nice.
Muzikaal gezien is het nummer gebaseerd op het pianospel van Mercury waarbij bassist John Deacon en drummer Roger Taylor voor de ritmesectie zorgen. Het enige gitaarspel in het nummer is de solo van Brian May hoewel tijdens optredens hij ook slaggitaar speelde om het nummer wat meer rock te laten zijn.
Een karakteristiek aspect van het nummer is de harmoniezang voor het refrein waarbij meerdere stemopnames over elkaar heen zijn gelegd.
De tekst beschrijft gevoelens van kracht en overdrijving (“I’m gonna go, go, go there’s no stopping me”). Nader beschouwd zijn er ook veel seksuele toespelingen (“I’m a sex machine ready to reload, like an atombomb about to, Oh oh oh oh oh explode”).
Tonight I’m gonna have myself a real good time I feel alive And the world I’ll turn it inside out, yeah I’m floating around in ecstasy So, (don’t stop me now) (Don’t stop me) ‘Cause I’m having a good time, having a good timeI’m a shooting star leaping through the sky Like a tiger defying the laws of gravity I’m a racing car passing by like Lady Godiva I’m gonna go, go, go There’s no stopping meI’m burnin’ through the sky, yeah 200 degrees That’s why they call me Mister Fahrenheit I’m travelling at the speed of light I wanna make a supersonic man out of youI’m having such a good time I’m having a ball (Don’t stop me now) If you wanna have a good time just give me a call (Don’t stop me now) ‘Cause I’m having a good time (Don’t stop me now) Yes, I’m havin’ a good time I don’t want to stop at allYeah, I’m a rocket ship on my way to Mars On a collision course I am a satellite I’m out of control I am a sex machine ready to reload Like an atom bomb about to Oh, oh, oh, oh, oh, explodeI’m burnin’ through the sky, yeah 200 degrees That’s why they call me Mister Fahrenheit I’m travelling at the speed of light I wanna make a supersonic woman of youDon’t stop me, don’t stop me Don’t stop me, hey, hey, hey Don’t stop me, don’t stop me Ooh, ooh, ooh, I like it Don’t stop me, don’t stop me Have a good time, good time Don’t stop me, don’t stop me, ah Let loose, honey, all rightOh, I’m burnin’ through the sky, yeah 200 degrees That’s why they call me Mister Fahrenheit I’m travelling at the speed of light I wanna make a supersonic man out of youI’m having such a good time I’m having a ball (Don’t stop me now) If you wanna have a good time (alright) Just give me a call (Don’t stop me now) ‘Cause I’m having a good time (Don’t stop me now) Yes, I’m havin’ a good time I don’t want to stop at allLa-da-da-da-dah Da-da-da-ha Ha-da-da, ha-ha-ha Ha-da-da, ha-da-da-ah
Fortunate Son is een nummer van Creedence Clearwater Revival, van het album Willy and the Poor Boys uit 1969. Het werd in september 1969 uitgebracht als single, tezamen met Down on the Corner.
Dit lied was erg populair ten tijde van de Vietnamoorlog, en wordt ook vaak gebruik op soundtracks van Vietnamfilms en -games. Het lied verhaalt de gedachten van een man die opgeroepen wordt voor de dienstplicht, en die als “gewone man” (niet de zoon van een senator, miljonair of legeraanvoerder) daadwerkelijk de (Vietnam)oorlog uit moet gaan vechten. Het is geïnspireerd door de persoon van David Eisenhower, de kleinzoon van de voormalige Amerikaanse president Dwight David Eisenhower, die in 1968 met Julie Nixon, de dochter van toenmalig Amerikaans presidentskandidaat Richard Nixon in het huwelijk trad. John Fogerty, de schrijver van het lied, had zo’n donkerbruin vermoeden bij het zien van de publiciteit omtrent dat huwelijk dat geen van de huwelijksfeestgangers ooit daadwerkelijk betrokken zouden raken bij de oorlog.
“Big Love” is een nummer van de Brits-Amerikaanse band Fleetwood Mac. Het nummer verscheen op hun album Tango in the Night uit 1987. Op 23 maart van dat jaar werd het nummer uitgebracht als de eerste single van het album.
“Big Love” is geschreven en gezongen door gitarist Lindsey Buckingham. Het was de eerste single van Fleetwood Mac in vijf jaar tijd. Buckingham schreef het nummer oorspronkelijk voor zijn derde solo-album, maar in plaats hiervan kwam het Fleetwood Mac-album Tango in the Night uit. Het nummer kenmerkt de productie van het album, met de herhaling van de uitwisseling “ooh, ahh”, welke te lijken worden gezongen door Buckingham en zangeres Stevie Nicks. Buckingham zong echter beide delen; zijn stem werd gesampled en aangepast zodat deze zou lijken op een vrouwenstem. Hij vertelde hierover: “Het was vreemd dat zoveel mensen zich afvroegen of Stevie met mij meezong.”
“Big Love” werd lange tijd niet uitgevoerd tijdens concerten, nadat Buckingham de band kort na de uitgave van het album verliet. Het nummer werd pas live gespeeld na zijn terugkeer in 1997. Wel speelde hij het nummer tijdens zijn eerste solotournee in 1993 live in een versie die enkel de gitaar bevatte. Nadat hij in 2018 de band opnieuw verliet, is het niet meer live gespeeld.
“Big Love” werd een grote hit en bereikte de vijfde plaats in de Verenigde Staten. Tevens werd het een nummer 2-hit in de Mainstream Rock-lijsten. In het Verenigd Koninkrijk kwam het niet verder dan de negende plaats. In Nederland werd de plaat veel gedraaid op Radio 3 en werd een grote hit. De plaat bereikte de 4e positie in de Nederlandse Top 40 en de 8e positie in de Nationale Hitparade Top 100. In België werd de achtste plaats in de Vlaamse Ultratop 50 en de Radio 2 Top 30 behaald. Een cover van het nummer werd gemaakt door Anneke van Giersbergen en Danny Cavanagh voor hun gezamenlijke live-album In Parallel uit 2009.
“I Was Made for Lovin’ You” is een nummer van de Amerikaanse hardrockband Kiss.
Het nummer kwam van het in 1979 uitgegeven album Dynasty. “I Was Made for Lovin’ You” deed het vooral goed in Europa, in de Nationale Hitparade stond het nummer zelfs 8 weken op nummer 1.
Mmm, yeah!Tonight, I want to give it all to you In the darkness, there’s so much I want to do And tonight, I want to lay it at your feet ‘Cause girl, I was made for you And girl, you were made for meI was made for lovin’ you, baby You were made for lovin’ me And I can’t get enough of you, baby Can you get enough of me?Tonight, I want to see it in your eyes Feel the magic, there’s something that drives me wild And tonight, we’re gonna make it all come true ‘Cause girl, you were made for me And girl, I was made for youI was made for lovin’ you, baby You were made for lovin’ me And I can’t get enough of you, baby Can you get enough of me?I was made for lovin’ you, baby You were made for lovin’ me And I can give it all to you, baby Can you give it all to me?Oh, can’t get enough I can’t get enough I can’t get enoughI was made for lovin’ you, baby You were made for lovin’ me And I can’t get enough of you, baby Can you get enough of me?Oh, I was made You were made I can’t get enough No, I can’t get enoughI was made for lovin’ you, baby You were made for lovin’ me And I can’t get enough of you, baby Can you get enough of me?
Don’t Give In is een nummer van de Noord-Ierse band Snow Patrol uit 2018. Het is de eerste single van hun zevende studioalbum Wildness.
“Don’t Give In” gaat over hoop en nooit opgeven. “Het nummer is geïnspireerd op een vriend van mij. Hij ging door een moeilijke tijd, maar toen ik het aan het schrijven was, realiseerde ik me dat het ook om mij gaat. Het is een persoonlijke verhaal met een universele boodschap”, vertelde zanger Gary Lightbody in een interview met Gerard Ekdom op NPO Radio 2. Het nummer flopte in het Verenigd Koninkrijk. In Nederland haalde het de 14e positie in de Tipparade. In België werd het nummer daarentegen een grote hit, met een 5e positie in de Vlaamse Ultratop 50.
Don’t give in Don’t you dare quit so easy Give all that you got on the sword Don’t say that you won’t live forever I know, I knowIt’s in your blood And it’s in your making So don’t hold your tongue ‘Cause it’s, it’s no longer working Don’t fall on your sword Just follow your instinct Like an old lesson learned Like an old lesson learnedOnly you know what it, what it is to see through See through the eyes that are trained on me now I can, I can only tell you how it, how it looks from here I think you’ve made up your mind I think you’ve made up your mindDon’t give in Don’t you dare quit so easy Give all that you got on the sword Don’t say that you won’t live forever I know, I knowDon’t give in Don’t you dare quit so easy Give all that you got on the sword Don’t say that you won’t live forever I know, I knowYes there’s a lot we can We can learn from this loss Learn not to let it fall around our ears Don’t fall in love with the, with the way things were It’ll fuck up your mind, it’ll fuck up your mind But this is all on the wings of others But I loved you more More in your own flight So it ain’t the same It won’t be lost forever It won’t be lost foreverDon’t give in Don’t you dare quit so easy Give all that you got on the sword Don’t say that you won’t live forever I know, I knowDon’t give in Don’t you dare quit so easy Give all that you got on the sword Don’t say that you won’t live forever I know, I knowThis is your grace And I don’t know why, and I don’t know why This is your grace And I don’t know why, and I don’t know whyDon’t give in Don’t you dare quit so easy Give all that you got on the sword Don’t say that you won’t live forever I know, I know
“Purple Rain” is een ballade van Prince and The Revolution. Het was de derde single van Prince in de Verenigde Staten en de tweede in Groot-Brittannië. Purple Rain was het hoofdnummer van het album Purple Rain. Het nummer is een rockballade, gecombineerd met elementen van pop, gospel en country. Het nummer won een Oscar voor het beste nummer van 1984. Het werd in veel landen een nummer-één-hit. In de Verenigde Staten behaalde het echter de tweede plaats.
Het nummer werd live opgenomen in Minneapolis in de zomer van 1983. Het optreden was het debuut voor Wendy Melvoin in The Revolution. De basis van drie nummers van dit concert werden voor het album Purple Rain gebruikt, waaronder die van Purple Rain. In de studio werd later onder andere een extra vers en refrein geschrapt, aangezien ze de emotionele spanningsboog van het nummer te veel verstoorden. Het nummer werd in het totaal zo’n drie minuten ingekort.
Purple Rain begint met een korte gitaarsolo waarop een drum en een orgel volgen, waardoor er een gospelsfeer ontstaat. Drie verzen volgen hierop met een groeiend emotioneel element. Na het hoofdgedeelte neemt een gitaarsolo het nummer over, waarna het nummer tot een tweede emotioneel hoogtepunt komt. Het nummer eindigt met violen.
Het emotionele element heeft meerdere betekenissen; oppervlakkig gezien lijkt het een verontschuldiging voor het overstappen van de ene liefde naar een andere, op een dieper niveau lijkt het echter op een spirituele allegorie. Er is een theorie dat Purple Rain een metafoor voor hemel is, geïnspireerd op het overlijden van een vrouw op een operatietafel waarvan gezegd wordt dat het leven na de dood vol staat van vallende paarse regen (purple rain).
Prince heeft het nummer gespeeld op nagenoeg elke tour sinds 1984, behalve in een korte periode tijdens zijn naamsverandering in een O(+>, toen hij niet herinnerd wilde worden aan zijn oude hits.
Het nummer is later door vele verschillende artiesten bespeeld van verschillende genres zoals Tori Amos, LeAnn Rimes en The Waterboys, van Jazz tot Orkestraal. Bij de 500 beste nummers aller tijden samengesteld door het blad Rolling Stone staat Purple Rain op de 143ste plaats.
De B-kant, God, is een veel religieuzer nummer van Prince, dat gaat over het boek Genesis. Op de 12-inch versie in het Verenigd Koninkrijk stond ook een instrumentale versie van het nummer “God”; dit nummer is ook wel bekend onder de naam Love theme from Purple Rain, waarvan weer een deel wordt vertoond in de film.
Video Killed the Radio Star is een nummer van de Britse band Buggles, afkomstig van hun debuutalbum The Age of Plastic. Het nummer bereikte wereldwijd in diverse hitlijsten van het betreffende land een hoge notering. Het nummer werd op 7 september 1979 uitgebracht als single door Island Records en verscheen op het album The Age of Plastic als eerste single van het album. In deze versie is er een extra coda-einde.
Een vroege opname van “Video Killed the Radio Star” werd in 1978 gemaakt door Bruce Woolley en The Camera Club (met Thomas Dolby op keyboards) voor het album English Garden, nog vóór de versie van de Buggles die we vandaag kennen.
“Video Killed the Radio Star” is de videoclip waarmee de Amerikaanse televisiezender MTV het programma startte en daarmee de eerste muziekvideo die daar vertoond werd. Het werd daar uitgezonden op 1 augustus 1981 om 0.01 uur. Het was ook de miljoenste video-uitzending op MTV op 27 februari 2000 om 2:57 uur. De videoclip toont in het laatste stukje ook de filmcomponist Hans Zimmer bij de modulaire synthesizer. Hij had eerder met Buggles-muzikanten gewerkt als onderdeel van de Camera Club-band.
I heard you on my wireless back in ’52 Lying awake, intent at tuning in on you If I was young, it didn’t stop you coming through Oh-a, oh-a They took the credit for your second symphony Rewritten by machine and new technology And now I understand the problems you can seeOh-a oh-a I met your children Oh-a oh-a What did you tell them?Video killed the radio star Video killed the radio star Pictures came and broke your heart Oh-a-a-a ohAnd now we meet in an abandoned studio We hear the playback and it seems so long ago And you remember the jingles used to goOh-a oh-a You were the first one Oh-a oh-a You are the last oneVideo killed the radio star Video killed the radio star In my mind and in my car We can’t rewind, we’ve gone too farOh-a-aho oh Oh-a-aho ohVideo killed the radio star Video killed the radio starIn my mind and in my car We can’t rewind, we’ve gone too far Pictures came and broke your heart Put the blame on VCRYou are a radio star You are a radio starVideo killed the radio star Video killed the radio star Video killed the radio star Video killed the radio star Video killed the radio starVideo killed the radio star Video killed the radio star Video killed the radio star Video killed the radio star