“Heart of Glass” is een nummer van de Amerikaanse band Blondie. Het nummer werd uitgebracht op hun album Parallel Lines uit 1978. In januari 1979 werd het nummer uitgebracht als de vierde single van het album.
“Heart of Glass” is geschreven door zangeres Debbie Harry en gitarist Chris Stein en geproduceerd door Mike Chapman. In 1974 schreven Harry en Stein al een vroege versie van het nummer onder de titel “Once I Had a Love”, die zij in 1975 als demo opnamen. Dit nummer had een langzamere, meer op de funk gerichte sound met een discobeat. Deze versie was binnen de band bekend als “The Disco Song” en is geïnspireerd door het nummer “Rock the Boat” van The Hues Corporation uit 1974.
In 1978 werd “Heart of Glass” opnieuw opgenomen en kreeg een meer popgeoriënteerd geluid. Harry vertelde dat het een van de eerste nummers is die Blondie heeft geschreven, “maar het duurde jaren voordat we het goed op konden nemen. We probeerden het als ballad en als reggaenummer, maar het werkte nooit echt. De tekst ging niet over iemand. Het was gewoon een klacht over een verloren liefde.” Pas nadat Chapman werd aangenomen als producent van Parallel Lines, werd besloten om een discoversie van het nummer op te nemen. Op de uiteindelijke opname is de eurodisco van Giorgio Moroder van grote invloed geweest. Ook luisterde de band op dat moment veel naar de muziek van Kraftwerk, wat hen inspireerde om een meer elektronisch gevoel aan het album te geven.
“Heart of Glass” is een van de eerste voorbeelden van een rockband die een disconummer opnam. Eerder dat jaar speelde de band al “I Feel Love” van Donna Summer tijdens een concert. Het bevat wel een aantal elementen die ongebruikelijk zijn in de discomuziek, zo bevatten de instrumentale delen in het nummer geschreven in zevenkwartsmaat, terwijl de laatste maat van deze delen allemaal in achtkwartsmaat geschreven zijn. De band kreeg veel kritiek over het opnemen van een disconummer, aangezien zij een van de voornaamste bands in de toenmalige new wavescene in New York waren. De punk- en new wave-bewegingen waren juist tegen disco en de groep werd ervan beschuldigd dat zij zichzelf overgaven aan de mainstreammuziek. Zelfs drummer Clem Burke wilde het nummer oorspronkelijk niet live spelen, maar nadat het een grote hit werd, zei hij: “Ik denk dat ik het wel moet doen”.
Ondanks de kritieken werd “Heart of Glass” een wereldwijde hit. Zo stond het op nummer 1 in onder anderen de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Nieuw-Zeeland, Canada, Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. In Nederland werd de vijfde plaats in de Top 40 en de achtste plaats in de Nationale Hitparade bereikt.