Beschrijving
Nonesuch brengt voor het eerst de bekroonde soundtrack van Philip Glass voor The Hours op vinyl uit ter gelegenheid van het 20-jarig jubileum en het 85e verjaardagsconcertseizoen van Glass. Oorspronkelijk uitgebracht in december 2002, werd Glass’ score voor de Academy Award-winnende film zelf genomineerd voor een Academy Award, evenals een Golden Globe en een Grammy, en won vervolgens een BAFTA en een klassieke BRIT.
The Hours, geregisseerd door Stephen Daldry, is het verhaal van drie vrouwen die op zoek zijn naar een krachtiger, zinvoller leven. Gebaseerd op Michael Cunningham’s in 1999 met de Pulitzer Prize bekroonde roman, met een scenario van David Hare, verweeft de film de verhalen van drie vrouwen: een boekredacteur in New York (Meryl Streep), een jonge moeder in Californië (Julianne Moore) en de auteur Virginia Woolf (Nicole Kidman). Hun verhalen verstrengelen zich en komen uiteindelijk samen in een verrassend, transcendent moment van gedeelde herkenning.
Philip Glass’ partituur werd gedirigeerd door Nick Ingman, met Michael Reisman op piano en het Lyric Quartet, en opgenomen in Abbey Road Studios en Air Studios, Londen. De partituur was een sleutelelement in dit veelgeprezen drieluik van dramatische verhalen. ‘De inter-cutting van persoonlijke verhalen over een brede tijdspanne’, zei NPR, ‘wordt bij elkaar gehouden door een enkele muzikale benadering.’
In zijn originele linernote schreef Michael Cunningham: ‘Elke roman die ik heb geschreven heeft een soort soundtrack ontwikkeld; een oeuvre dat op subtiele maar tastbare wijze het boek in kwestie vorm heeft gegeven. De enige constante sinds ik begon met het schrijven van romans – mijn enige voortdurende daad van trouw luisteren – is echter het werk van Philip Glass. Ik hou bijna net zoveel van Glass’ muziek als van Woolf’s Mrs. Dalloway. Glass is, net als Woolf, meer geïnteresseerd in wat doorgaat dan in dat wat begint, een hoogtepunt bereikt en eindigt; hij houdt vol, net als Woolf, dat schoonheid vaak meer in het heden aanwezig is dan in de relatie van het heden tot verleden of toekomst. Dus toen ik hoorde dat hij ermee had ingestemd om de muziek bij te dragen aan de filmversie van The Hours, leek het zowel onvermijdelijk als te mooi om waar te zijn. Ik weet niet zeker of ik meer lof kan geven dan dit: toen ik de film met de toegevoegde muziek zag, dacht ik automatisch aan hoe ik de soundtrack kon gebruiken, toen die uitkwam, om me te helpen mijn volgende boek af te maken.’
“Dit is een film over kunst en hoe kunst het leven beïnvloedt”, legt Philip Glass uit. “Het verhaal is erg ingewikkeld en de muziek zou een heel belangrijke rol kunnen spelen in de film, zoals ik hem zag – om het zichtbaar te maken, om het begrijpelijk, dus de verhalen van de drie vrouwen in de film leken niet gescheiden, dat ze met elkaar verbonden waren. De muziek moest de draad zijn die de film met elkaar verbond. Het lijdt geen twijfel dat het emotionele standpunt wordt overgebracht door de muziek. Muziek is de pijl die je in de lucht schiet. Alles volgt daarop.’
Philip Glass, geboren in Baltimore, Maryland, in 1937, is afgestudeerd aan de Universiteit van Chicago en de Juilliard School. In 1974 had Glass een grote collectie muziek gemaakt voor The Philip Glass Ensemble. De periode culmineerde in de historische opera, Einstein on the Beach. Sinds Einstein is het repertoire van Glass uitgegroeid tot muziek voor opera, dans, theater, orkest en film. Zijn muziek heeft Academy Award-nominaties ontvangen (waaronder Kundun en The Hours, beide uitgebracht op Nonesuch, evenals Notes on a Scandal) en een Golden Globe (The Truman Show). Recente werken omvatten Glass’ memoires, Words Without Music, Glass’ eerste pianosonate, opera Circus Days and Nights en Symphony No. 14. Glass ontving in 2012 de Praemium Imperiale, de Amerikaanse National Medal of the Arts van president Barack Obama in 2016, en 41e Kennedy Center Honours in 2018.
De relatie van Nonesuch met Glass begon in 1985, met de release van de partituur voor Paul Schrader’s Mishima. Naast The Hours (2002) en Kundun (1997), zijn er in de loop der jaren nog andere Glass-werken op Nonesuch geweest, waaronder Einstein on the Beach (1993), Music in Twelve Parts (1996), de soundtracks voor Powaqqatsi (1988) en Koyaanisqatsi ( 1998), Glass Box (2008), en Kronos Quartet’s Performs Philip Glass (1995), onder andere.
| Side A | ||
|---|---|---|
| 1 | The Poet Acts | |
| 2 | Morning Passages | |
| 3 | Something She Has to Do | |
| 4 | “For Your Own Benefit” | |
| Side B | ||
|---|---|---|
| 1 | Vanessa and the Changelings | |
| 2 | “I’m Going to Make a Cake” | |
| 3 | An Unwelcome Friend | |
| 4 | Dead Things | |
| Side C | ||
|---|---|---|
| 1 | The Kiss | |
| 2 | “Why Does Someone Have to Die?” | |
| 3 | Tearing Herself Away | |
| Side D | ||
|---|---|---|
| 1 | Escape! | |
| 2 | Choosing Life | |
| 3 | The Hours | |
